
දිනක් මා නෙතු ඔබව සෙව්වා
නමුදු ඔබ නෙතු නොගැටුනා
නොයෙක් මල් මැද සේවු ඒ මල
නැවත මා හා හිනහුනා
මිතුදමේ දිය පහර කලතා
ප්රේමයේ නිල් නෙළුම පිපුනා
නමුදු ඔබ එය නෙලා ගන්නෙද
මගේ දෙනුවන් එදෙස බැලුවා
කිමද ඔබ මා ළග රෑදෙද්දි
මගේ නෙතු ඉවතට නොයෙන්නෙ....
කිමද ඔබ මා දෙස බලද්දි
මගේ මුව මා ගොළු කරන්නෙ....
වදන් පැටලෙයි, සිනා මතුවෙයි
ඔබට පිටුපා යන්න බැරිවෙයි...
ඔබේ සිනහව මුවග රදවා
අහිසක ඔබේ නෙතු බලන්නම්.....
සදක් නම් ඔබ රැයක පැයු
මලක් නම් ඔබ අතග පිපුණු
ගෙවන්නට ඔබ සමග සතුටින
ලැබෙයි නම් මාහට කාලය.....